Podróż po Toskanii i stosunek Włochów do produkcji wina, oraz jego spożywania natchnęły mnie do przeanalizowania obecności tego trunku na naszych stołach. Wiedzieliście, że Polacy w ostatnich latach sięgają właśnie najczęściej po wino? Od kilku już lat rynek winny rozwija się szybciej niż cały rynek alkoholi. Stagnacja zaś polskiego rynku w obszarze wódki, a nawet piwa wskazuje na jedno – turystyka, świadomość i rozwój kultury kulinarnej pomogły nam dokonywać wyborów opartych na JAKOŚCI, gdzie celem jest przyjemność, a nie stan upojenia.
W naszym domu wino jest praktycznie zawsze. Nie znajdziecie za to u nas ani wódki, ani innych mocnych trunków – no, może poza wyjątkowymi okazjami uczczonymi kilkunastoletnią, dobrą whisky. Dlaczego? Bo nie traktujemy alkoholu jako środka do odurzania się, a jako jeden z elementów spotkania/posiłku, w którym chodzi o przyjemność i delektowanie się. Bardzo mnie cieszy ten nasz narodowy powrót do winnych tradycji. Polska zawsze słynęła z licznych biesiad i z tego, że potrafiliśmy spędzać wspólnie czas. Uczty, spotkania przy winie i suto zastawionych stołach, gdzie często dominowała dziczyzna, oraz rozmowy całonocne – właśnie tak wyglądały nasze rodzime spotkania. Zapomniano o tym niestety w czasie rozbiorów. I nawet gdy kultura picia wina zaczęła odradzać się powoli w dwudziestoleciu międzywojennym, to nadeszła wojna, a potem lata komunizmu, które doszczętnie zabiły w nas winne tradycje – naród za komuny był po prostu „upijany” mocnymi alkoholami.
No dobrze, ale czemu warto sięgać po wino a nie np. po mocniejsze trunki?
Powód jest prosty – według wielu badań wino pomaga zapewnić długowieczność. Dzięki wysokiej zawartości resweratrolu, (silnego przeciwutleniacza, który stymuluje gen długowieczności – SIR2), pozwalającego na utrzymanie elastyczności naczyń krwionośnych i obniżającego poziom cholesterolu wino stało się stałym elementem np. posiłków w domach włoskich czy francuskich. Ważne jest oczywiście jakie wino pijemy. Np czerwone zawiera średnio pięć razy więcej resweratrolu niż białe. I to o nim dziś będziemy mówić.
Czerwone wino produkowane jest z ciemnych winogron. Występuje w różnych odcieniach czerwieni, która bierze się ze skórek owoców. Zawiera ok. 10-14% alkoholu. Przy wyborze, powinniśmy zwrócić uwagę na szczep winogron użytych do produkcji trunku. I tak np. wino pochodzące ze szczepu pinot noir jest kilkakrotnie bogatsze w resweratrol niż cabernet sauvignon. Pamiętajcie o tym przy kupnie:)
Do najbardziej znanych szczepów czerwonego wina należą: Cabernet Sauvignon, Merlot, Syrah i Pinot Noir. Wina klasyfikujemy ze względu na jego słodkość i wyróżniamy wina wytrawne, półwytrawne, półsłodkie i słodkie. Osobiście preferuję wytrawne i takie najczęściej spożywamy. O tym, z jakim winem mamy do czynienia decyduje ilość cukru, który pozostaje w winie po jego sfermentowaniu. Przy czerwonym winie ważna jest temperatura podania – nie może być zbyt zimne. Czerwone wino nie powinno być tak schłodzone jak wina białe czy różowe. Optymalna jego temperatura przed podaniem to 13-14 stopni, nie powinna być również wyższa niż 18 stopni. Kultura picia wina to nie tylko odpowiedni dobór trunku i podstawowe zasady jego doboru. Musimy również pamiętać o naczyniach, w którym wino podajemy. Jakie są odpowiednie w przypadku wina czerwonego?
Kieliszki do czerwonego wina powinny być większe, ponieważ potrzebuje ono więcej powietrza. Mają one zwykle kształt tulipana i zwężony rant. Jeżeli jesteśmy koneserami wina, możemy nawet zakupić kieliszki do konkretnych gatunków win. Od samego kształtu kieliszka bowiem zależy to, jak nasze zmysły będą odbiorą smak wina. Dobrze dobrany kieliszek pozwoli wyzwolić aromat w czaszy, koncentrując go przy ujściu kieliszka. Nalewamy do kieliszka tyle trunku, by można było swobodnie nim zakręcić bez wylewania. I jeszcze jedno – kieliszek trzymamy za nóżkę lub podstawę – nie podgrzewamy dłonią samej czaszy.
Np. stożkowa czasza kieliszka widocznego na powyższych zdjęciach poszerza się znacząco przy dole i pozwala powietrzu ukazać pełnię bogatego smaku wina. Kieliszki z tego typu czaszą powstały dla cięższych win: Cabernet Sauvignon, Syrah, Pinot Noir, Sangiovese, Garnache/Grenache i Carmenere.
Dla lżejszych win czerwonych możemy podać kieliszki ze smuklejszymi czaszami:
Główne zasady podawania czerwonego wina:
- Jeżeli w trakcie kolacji podawane są 2 rodzaje wina, to pierwsze podajemy białe,
następnie czerwone (chyba że białe jest słodkie) - Wino wytrawne podajemy przed słodkim.
- Najpierw podajemy wino lekkie, potem cięższe.
- Przy degustacjach – najpierw podajemy wino gorsze, potem lepsze.
I najważniejsze – kultura picia wina bardzo mocno łączy się ze sferą kulinarną. Wino na pewno nie powinno zdominować posiłku. Kierujemy się zasadą: lekkie wino do lekkiego jedzenia, cięższe do cięższego. Dobrze dobrane do konkretnej potrawy wino potrafi sprawić, że zapamiętamy całość jako bardzo harmonijną i pełną kulinarnych doznań. Błędnie dobrane wino – najlepszą potrawę pozbawi walorów smakowych. Gdy podajemy potrawę, która pochodzi z jakiegoś kraju i jest dla niego np. charakterystyczna, warto aby wino również pochodziło stamtąd.
W kolejnej odsłonie zajmiemy się winami białymi, a ja życzę Wam dziś smacznych kolacji lub klimatycznego poniedziałkowego wieczoru – przy lampce czerwonego wina:) oczywiście.
Artykuł Kultura picia wina – CZERWONY trunek dla zdrowia. pochodzi z serwisu GREEN CANOE.