Huśtawka, hamak, bujak, słowem – zabujaj się. Za moich podstawówkowych czasów – tak się mówiło o miłości:) Zabujałem się, oznaczało zakochanie. Nie to, żebym była jakoś tam specjalnie stara – ale chyba jednak gimbusy już nie używają takiego zwrotu? Ale dziś nie o sprawach sercowych, a o relaksie wpis. Bo nie wiem jak Wy – ale w naszym domu tylko bujanie ma jakiś realny wpływ na prawdziwe wypoczywanie i wyluzowanie…no ewentualnie do bujania dodałabym butelkę dobrego wina:)
Huśtawki i hamaki były znane wielu cywilizacjom, które, począwszy od starożytności, tworzyły rozmaite wersje tego urządzenia. Pierwsze postacie uwiecznione na huśtawce znaleziono….no oczywiście, że w Grecji:) i pochodzą z XV w.p.n.e. Nasi praprapra ojcowie – jak widać lubili się bujać i to założę się, że również w anturażu winnym. Hamak zaś został wynaleziony najprawdopodobniej na wyspach Karaibskich, gdzie mieszkańcy używali wiszących łóżek dla ochrony przed ugryzieniem węży, insektów lub innych dzikich zwierząt. Tu raczej nie o relaks początkowo chodziło. Kiedy Krzysztof Kolumb dotarł do Nowego Świata, Hiszpanie przenieśli ten pomysł na grunt europejski. Istnieją też podejrzenia, które mają sens:) – że twórcą huśtawki był jednak Tarzan ;)
Na całym świecie dzieci i dorośli chętnie używają huśtawek, traktując je, jako formę zabawy, relaksu czy element wystroju domu czy ogrodu. Daleko nie trzeba szukać – nasza huśtawka od pana Tadeusza bije rekordy popularności, jest już w wielu polskich domach. Ale przecież nie tylko w Polsce lubimy się huśtać. W Indiach popularne są tradycyjne jhoola – zazwyczaj bambusowe lub drewniane, pięknie zdobione ławki powieszone na stelażu. Bo nawet w najdalszych zakątkach świata – ludzie po prostu lubią się zabujać:) W Estonii wymyślono nawet sport, polegający na próbach wykonania na huśtawce obrotu o 360 stopni :), który zdobywa zresztą coraz większą popularność poza granicami tego kraju. Huśtawki weszły nawet u niektórych kultur do tradycyjnych świąt – np. podczas Koreańskiego święta Dano kobiety, w różnym wieku, tradycyjnie właśnie bujają się na huśtawkach. Hamaki natomiast są wciąż bardzo, ale to bardzo popularne w Ameryce Południowej, gdzie wykorzystuje się je m.in. do popołudniowej drzemki. Tak swoją drogą – może ten pomysł miałby szansę na realne wykorzystanie w naszych biurowcach? Robisz sobie 15 minut wolnego – idziesz do specjalnego pomieszczenia w którym hamaki zapraszają do relaksu…no kto by nie chciał skorzystać? :)
Huśtawki tak naprawdę zmieniały się nie tylko pod względem materiałów, z których zostały zbudowane, ale także jeśli chodzi o sposób ich używania czy wygląd. Najprostsze i najbardziej popularne to zawieszone na linach lub łańcuchach siedziska z desek lub opon. Wszędzie wyglądają tak samo. Na placach zabaw, w parkach czy w ogrodach możemy spotkać, przeznaczone głównie dla dzieci, huśtawki metalowe. Do najmłodszych użytkowników skierowane są huśtawki kubełkowe lub zamykane, które zabezpieczają dziecko przed wypadnięciem. W ogrodach popularne są kilkuosobowe ławki powieszone na stelażu – na naszej ulicy zobaczyć je można właściwie u każdego sąsiada. Pamiętam, że zawsze robiły na mnie wrażenie również podwieszane huśtawko/ławki tak często widziane w filmach produkowanych w Stanach. Weranda, drewniany dach i podwieszana huśtawka:)
No i jeszcze nie możemy zapomnieć o tych sznurkowych, plecionych. Ze sznurków bawełnianych, wełnianych, poliestru, bawełny, polipropylenu, akrylu i innych materiałów. Ja polecam te polipropylenowe czy akrylowe – mogą cały czas wisieć w ogrodzie i w miarę szybko schną. Występują w wersji jedno, dwu a nawet wieloosobowej. Nasz hamak musi znieść obciążenie 3 osób – rzadko bowiem się zdarza, że mogę sobie poleżeć na nim sama, zaraz pojawia się Paweł -tylko na chwileczkę, i dosłownie za chwile wgramala się jeszcze Leon…i nawet dajemy radę tak wszyscy zasnąć:)
Coraz częściej widać też w ogrodach czy na placach zabaw bardziej wymyślne konstrukcje, jak np. huśtawka typu bocianie gniazdo, gdzie siedzisko uplecione jest z linki. Jego podstawę stanowi koło, do którego w czterech miejscach przymocowana jest lina. W tego rodzaju bujawkach stelaż siedziska wykonany z metalu, pokryty jest gumą lub opleciony linką, z której wykonane jest wnętrze koła. Mnie podoba się jeszcze idea wiszących foteli, które możemy przymocować do sufitu, drzewa czy powiesić na specjalnym metalowym stojaku. Świetnie wyglądają we wnętrzach. Nie wiem czy widzieliście, ale gdy nagrywaliśmy film u JULI ROZUMEK, to właśnie tego typu fotel wisiał w ich domu, w sypialni – śliczny zresztą. Tego rodzaju fotele mogą być uszyte z bawełny, ale także widziałam wyplecione ze sznurka, czy wiklinowe lub nawet technorattanowe. I tak mamy wiszące fotele wyglądające jak jednoosobowy hamak, siedzisko krzesła lub fotela, w formie bańki, kosza, jajka, łóżka i wiele, wiele innych. Taki fotel możemy powiesić lub, jeśli do huśtawki posiadamy stelaż, postawić w ogrodzie jak i w domu czy na tarasie. Mogą stanowić ciekawe dopełnienie naszych domów i mieszkań, i cieszyć nas cały rok – bo kto niby powiedział, że zabujać się można tylko w sezonie? :)
Ja je uwielbiam – jakoś mimochodem, co roku przybywa nam tu różnych bujanych sprzętów…śmieję się pod nosem, że to tylko pretekst, by napić się przy okazji bujania dobrego wina:) A jak jest u Was? Macie huśtawki, hamaki – ZABUJANI jesteście, ludzie?:) W domu ogrodzie, na balkonie? Kto jeszcze lubi się wtulić w coś, co kołysze?
Ściskam Was serdecznie, z naszego ogrodowego hamaka – Wasza zabujana przez całe życie:) Zielona czółnowa.
Bardzo dziękuję za użyczenie zdjęć: Prettyprudent, Houseandgarden, Topdreamer, Lonny, Decorpad, Expormim, Tchibo, Decoholic.
Artykuł Zabujaj się. pochodzi z serwisu GREEN CANOE.